بچه که بودم بابام منو برد استانبول. بعد که بزرگ شدم فهمیدم
گولم زده منو برده تبریز؛ تو تاکسی هم آهنگ ابراهیم تاتلیس گذاشته بودن که طبیعی
جلوه کنه

چند بارم همینطوری رفتیم آمریکا!














اگه تو مدرسه یه درس برامون می ذاشتن با عنوان آموزش
تقلب هیچ وقت تقلب یاد نمی گرفتیم









بیشتر نوابغ دنیا از بین رفتند، ابن سینا، دکتر حسابی،
ادیسون، انیشتین... منم دیگه حال خوشی ندارم









این رستوران ها هر چی با کلاس تر می شن از حجم غذاشون
کاسته می شه. یه بار رفتیم یه رستوران، یه نقطه وسط بشقاب بود دورش سس زده بودن















امروز تو خیابون دوتا دختر از کنارم رد میشدن که چشمشون افتاد
به تابلو تبلیغات درهای ضد سرقت، بعد خیلی جدی یکیشون به اون یکی گفت: اینا دیگه
چقد بیکارن! این همه وسیله تو خونه هست کی میاد در بدزده؟ چند ساعته دارم نون و
شامپو میخورم تا راحت بشم!









خیلی دلم میخواست یه بار هم که شده خواب باشم یکی بیاد
یواشکی روی من لحاف بکشه چراغ رو خاموش کنه و درو یواشکی ببنده؛ متاسفانه این چیزا
فقط تو فیلماس.

واقعیت اینه که یکی میاد کولرو خاموش میکنه یکی دیگه
لامپ رو روشن میکه درو باز میزاره میره، دو سه نفر میان بالا سرم دعوا میکنن...

تنها کسی که یواشکی میاد اونیه که میخواد شارژر رو ببره!










کم کم داریم به ایام هجوم پشه ها نزدیک می شیم، چقدر هم بزرگ
شدن ماشالا تو این چند وقت







بعضیا تیپ شون یه جوریه که آدم نمی دونه دارن مسخره بازی
درمیارن یا واقعا مد روزه!